عظمت خداوند

سپاس مخصوص خدایی است که ستایشگران نمیتوانند حق سپاسش را اداء کنندوحسابگران ازشمارش ذنعمت های بی پایانش عاجز باشندوتلاشگران در اداکردن حقش فرومانند.خدایی که افکاربلند به قله ی عظمتش دست نیابندوافرادژرف نگربه عمق ذاتش پی نبرند.خدایی که نشانه هایش محدودنیست،نه کلام گنجایش تعریفش راداردونه وقت فرصت شماره می دهدونه اینکار در وقت هرچند طولانی باشد می گنجد. باقدرتش موجودات را آفرید. ازلطف خودبادهارادراختیارهمه قرار داد وبا کوه های ریشه دار سرزمین های گوناگون رااستوارومیخکوب ساخت.

(خطبه یک نهج البلاغه)