یکى از مباحث مربوط به حاکمیت امام زمان(علیه السلام) مدت حکومت ایشان است که ارقام مختلفى درباره آن بیان شده است. برخى روایات مدت آن را هفت سال و برخى دیگر هفت سال که هر سال آن برابر ده سال عادى باشد دانستهاند و به نظر مىرسد گروه دوم روایات، تفسیر کننده دسته اول روایات باشند و در نتیجه بنا بر این دو دسته از روایات، مدت حکومت آن حضرت، هفتاد سال خواهد بود.
اما دستهای از روایات، مدت حکومت او را نوزده سال و چند ماه بیان کردهاند و ارقام دیگرى هم ذکر شده است. در میان روایات مربوط به حکومت حضرت بقیة الله تعداد روایاتى که به نوزده سال اشاره دارند از کثرت و قوت بیشترى برخوردارند.
امام صادق(علیه السلام) فرمود:
ملک القائم علیه السلام عشر سنة و اشهرا(1)؛ مدت حکومت قائم نوزده سال و چند ماه خواهد بود.
وقتى جابربن یزید جعفى از امام صادق(علیه السلام) مىپرسد قیام و حکومت قائم چه اندازه به طول مىانجامد، مىفرماید: از روز قیام تا روز شهادتش نوزده سال خواهد بود
پرچم به دست توست ، جمع است خاطرم
با تو مهم کـه نیست ، حــــرف و حدیــث ها
ختم رُسُل به سوی جنان میکند سفر
جان جهانیان ز جهان میکند سفر
ریزید خون ز دیده که در آخر صفر
کز پیکر وجود، روان میکند سفر
رحلت نبی رحمت تسلیت باد
******
می گفت و آن آئینه ی ایزدنمایی
آتش گرفتم سوختم ما در کجایی
قلب تمام شیعیان سوزد زداغش
سلام ما بر قبر بی شمع و چراغش
شهادت کریم آل طاها تسلیت باد
******
عاقبت از زهر مأمون، پاره شد قلب رضا
در میان حجرۀ در بسته، میزد دست و پا
گه، جوادش را، گهی معصومه، را میزد صدا
داغ او تا صبح محشر، بر دل سوزان ماست
شهادت امام رضا(علیه السلام) تسلیت باد
مرد فقیرى بود که همسرش کره مى ساخت و او آنرا به یکى از بقالى های شهر مى فروخت ،آن زن کره ها را به صورت دایره های یک کیلویى مى ساخت.
مرد آنرا به یکى از بقالى های شهر مى فروخت و در مقابل مایحتاج خانه را مى خرید. روزى مرد بقال به اندازه کره ها شک کرد و تصمیم گرفت آنها را وزن کند.
هنگامى که آنها را وزن کرد، اندازه هر کره ۹۰۰ گرم بود. او از مرد فقیر عصبانى شد و روز بعد به مرد فقیر گفت:دیگر از تو کره نمى خرم، تو کره را به عنوان یک کیلو به من مى فروختى در حالى که وزن آن ۹۰۰ گرم است.
مرد فقیر ناراحت شد و سرش را پایین انداخت و گفت:ما ترازویی نداریم و یک کیلو شکر از شما خریدیم و آن یک کیلو شکر را به عنوان وزنه قرار مى دادیم .
یقین داشته باش که:به اندازه خودت برای تو اندازه مى گیریم! ..
خدایا : در تمامی عمرم , به ابتذال لحظه ای گرفتارم مکن که به موجوداتی برخورم که در تمامی عمر , لحظه ای را در ترجیح عظمت , عصیان و رنج , بر خوشبختی , آرامش و لذت اندکی تردید کرده اند .
دکتر علی شریعتی / کتاب نیایش / صفحه 114