اول مظلوم

در روایتی از میثم تمار آمده است:

شبی از شب ها حضرت علی(ع) مرا به صحرا برد. از کوفه خارج شدیم.

به مسجد جعفی رسیدیم. آن حضرت چهار رکعت نماز خواند و پس از سلام و تسبیح

 دست های خود را بلند کرد و گفت:

عصرهای جمعه

از آیت الله بهاءالدینــی رحمه الله علیه پرسیدنــد :

علت ایــن که عصرهای جمعه دل انسان می‌گیــرد و 

غمگیــن می‌شود چیست ؟

فرمودنــد:

چون در آن لحظه قلب مقدّس امـام عصــر ارواحنافداه بــه سبب

عرضــه‌ی اعمال انسان‌ها ، ناراحت و گرفتــه است ،

آدم و عالم متأثــر می‌شونــد. حضــرت قلب و مدارِ وجـود است.

• شرح چهل حدیـث،432 

امیرالمومنین(ع)

از هر کار که در نهان انجام گیرد، ولى به آشکارا سبب شرمسارى شود، دورى نماى . 

از هر کارى که چون از کننده اش پرسند، انکارش کند و عذر آورد بپرهیز. آبروى خود را

 هدف تیرهاى سخن مردم قرار مده . هر چه شنیدى به دیگران مگوى که همین بس که

 تو را دروغگو شمرند و هر چه شنیدى ، انکارش مکن که همین بس که تو را نادان شمرند.

 خشم خود فرو خور و به هنگام قدرت ، گذشت نماى و در وقت غضب بردبار باش و چون

 توانایى یافتى گناه دیگران را عفو کن تا عاقبت نیک از آن تو بود.

نامه شماره 69:به حارث همدانى,

برگرفته شده ازسلام برمظلومیت علی (ع)

نماز,حجاب,اسلام

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

همه چیز درباره ی دین شریف اسلام

از دیدگاه مسلمانان، اسلام خاتم ادیان الهی است. خاتمیت به این معناست که اسلام در بر دارنده تمام آن مطالبی است که باید از طریق وحی برای انسان بیان شود.[ {قرآن دین اسلام را به عنوان خاتم ادیان الهی معرفی می‌کند:

إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ یهْدِی لِلَّتِی هِی أَقْوَمُ.

یعنی اگر شریعت اسلام را در یکسو و سایر شرایع آسمانی را که برای سراسر حیات بشر در دورانهای گذشته مقدّر شده‌است در طرف دیگری بگذاریم، شریعت اسلام از همه آنها استوارتر است که این خود معنی خاتمیت و شریعت آخرین است.

قُلْ إِنَّنِی هَدانِی رَبِّی إِلی‏ صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ دِیناً قِیماً مِلَّةَ إِبْراهِیمَ حَنِیفاً وَ ما کانَ مِنَ الْمُشْرِکِین‏.[

به جهانیان بگو: پروردگار مرا به راهی راست رهبری فرموده و آن دینی است قیم و زوال‏ناپذیر که بنیادش از همان سنت و رویه ابراهیم است.

چراشمر سر امام حسین(ع) راازپشت(قفا)برید؟

چرا شمر سر امام حسین(ع) را از پشت(قفا) برید؟ -آکا

پرسش
چرا شمر سر امام حسین(ع) را از پشت برید؟

پاسخ اجمالی
درباره این‌که چرا شمر گلوی مبارک امام حسین(ع) را از جلو نبرید با توجه به نقل‌هایی که برای چگونگی شهادتامام حسین(ع) وارد شده، می‌توان چند احتمال داد:

به قدرت رسیدن یزید ملعون

برای دیگر کاربردها، یزید (ابهام‌زدایی) را ببینید.

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به یزید در ویکی‌گفتاورد موجود است.

یزید پسر معاویه (زاده ۲۵ (قمری) / ۶۴۵ (میلادی) درگذشته ۶۴ (قمری) / ۶۸۳ (میلادی) در دمشق) دومین خلیفه دودمان اموی بود.

یزید در سال ۶۰ قمری، پس از مرگ پدرش به قدرت رسید و در مدت چهار سال حکومت بر سرزمین‌های اسلامی جنگ‌های خونباری را با مخالفین خود ترتیب داد.

تاریخچه شمسی نبردکربلا

تاریخ شمسی برخلاف تاریخ قمری در تغییر نیست. موقعیت زمین نسبت به خورشید ثابت است و با استخراج اوقات شرعی شهر کربلا در این تاریخ، سخنان مقتل نویسان به ساعت و دقیقه برگردانده می شود. اوقات شرعی روز ۲۱ مهر به افق کربلا (که در طول قرون حداکثر ۳-+ دقیقه اختلاف می تواند داشته باشد) استخراج شده و روایات مقتل نگاران با این ساعتها تنظیم شده است: ۵:۴۷ اذان صبح امام (ع) بعد از نماز صبح برای اصحابش سخنرانی کرد. آنها را به صبر و جهاد دعوت کرد. و بعد دعا خواند: «اللهم انت ثقتی فی کل کرب خدایا تو پشتیبان من هستی در هر پیشامد ناگواری»آن طرف نماز را به امامت عمر سعد خواند و بعد از نماز صبح به آرایش سپاه و استقرار نیرو مشغول شدند.

نبرد کربلا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

(تغییرمسیر از واقعه کربلا)

برای دیگر کاربردها، کربلا (ابهام‌زدایی) را ببینید.

نبرد کربلا

نگاره‌ای از نبرد کربلا که توسط عباس الموسوی کشیده شده‌است.

تاریخ	۱۰ محرم ۶۱ هجری قمری برابر ۲۰ مهر ۵۹ و ۱۰ اکتبر ۶۸۰ میلادی
مکان	کربلا
نتیجه	پیروزی بنی‌امیه، آغاز قیام‌های هواخواهان اهل‌بیت

طرفهای درگیر

بنی‌امیه

پیروان حسین بن علی

فرماندهان

عمر بن سعد
شمر بن ذی‌الجوشن
عبیدالله بن زیاد

حسین بن علی
عباس بن علی
حبیب بن مظاهر

توان

۳۰٫۰۰۰~۲۰٫۰۰۰

بین ۷۲ تا ۱۴۵ تن

تلفات

۱۵۰~۱۰۰

۷۲^[۱]

نبرد کربلا جنگی بود که در دهم محرم ۶۱ هجری قمری (۲۰ مهر۵۹ خورشیدی^[۲] برابر ۱۰ اکتبر ۶۸۰ میلادی) اتفاق افتاد. روز نبرد به عاشورا نیز معروف است. این نبرد میان سپاه کم تعداد حسین بن علی (نوه دختری پیامبر اسلام) و سپاه اعزامی از سوی یزید بن معاویه (دومین پادشاه دودمان اموی) در نزدیکی محلی به نامکربلا (در عراق کنونی) در گرفت

بین الحرمین

عظمت خداوند

سپاس مخصوص خدایی است که ستایشگران نمیتوانند حق سپاسش را اداء کنندوحسابگران ازشمارش ذنعمت های بی پایانش عاجز باشندوتلاشگران در اداکردن حقش فرومانند.خدایی که افکاربلند به قله ی عظمتش دست نیابندوافرادژرف نگربه عمق ذاتش پی نبرند.خدایی که نشانه هایش محدودنیست،نه کلام گنجایش تعریفش راداردونه وقت فرصت شماره می دهدونه اینکار در وقت هرچند طولانی باشد می گنجد. باقدرتش موجودات را آفرید. ازلطف خودبادهارادراختیارهمه قرار داد وبا کوه های ریشه دار سرزمین های گوناگون رااستوارومیخکوب ساخت.

(خطبه یک نهج البلاغه)